Tour naar de zoutvlakte van Uyuni en de Atacama wo
Blijf op de hoogte en volg Gerard en Henny
23 Oktober 2012 | Chili, Calama
Met 3 jeeps vertrekken we en gaan we eerst naar het treinenkerkhof. Deze verroeste treinen staan hier al 35 jaar en werden ooit gebruikt om zout te transporteren naar Chili, waaruit dan Lithium werd gewonnen( voor batterijen....niet voor mensen!) In Uyuni had je ook een lithium bar....zijn we niet in geweest!
Na het treinenkerkhof gaan we naar de zoutvlakte........niet te beschrijven, oog verblindend wit, je hebt absoluut een zonnebril nodig, stel je voor strak blauwe lucht met een witte 12.000 km2 grote witte vlakte......
Aan het eind van de dag slapen we in een zout hotel, waarin zelfs de onderstellen van de bedden van blokken zout zijn gemaakt! Wel wat primitief, alleen een koude douche en we slapen met z{ñ drieen op een zaal.
De tweede dag vertrekken we om half acht en we staan al gauw weer stil, motorpech....gelukkig zijn er velen die kunnen helpen en het euvel wordt gauw verholpen. Dan gaan we naar de spoorlijn die naar Chili loopt, we zijn echt zowat al in Chili en komen langs meerdere lagunes in verschillende kleuren, waar ook flamingos wonen.
De derde dag vertrekken we om 5 uur!!!Het vriest wel 10 graden, we zitten dan ook heel hoog, op 4500m. We gaan eerst naar geisers, sommige spuiten de grond uit, mooi om te zien, maar het stinkt wel naar zwavel en als je in de stoom loopt voel je een fijne zure regen....
Daarna gaan we naar een warm waterbron, waar we kunnen baden......nou wij dus niet......het water is lekker warm, maar je moet er ook weer uit en kunt je alleen in de buitenlucht omkleden. Daarna komen we nog langs een groene lagune, waar arsenicum en zwavel in zitten....zo dood als een pier dus. We rijden nog langs het Salvador Dali rotsformatie en gaan dan naar de Chileense grens. Hier worden we gedropt, moeten we overstappen op een ander busje, die ons naar San Pedro de Atacama in Chili brengt.
oh ja tip voor LAF fietsers, als je ooit van Chili via San Pedro de Atacama Bolovia in rijdt, moet je je exit stempel in SPdA halen! En niet denken dat dat wel bij de grens kan, daar zitten alleen Bolivianen....en die sturen je rustig weer terug, nadat je net 45km heuvelop hebt gefietst.....het overkwam een Engelsman en die zagen we later ploeteren door het losse zand....dus geen entrance stempel zonder exit stempel, hebben we het in europa toch maar makkelijk!
Wij komem uiteindelijk in San Pedro de Atacama, een gezellige levendige stadje in Chili. We merken het gelijk...een stuk duurder, maar wel weer terrasjes en gezellige eettentjes.
We slapen in hotel Geiser del Tatio.
Na het treinenkerkhof gaan we naar de zoutvlakte........niet te beschrijven, oog verblindend wit, je hebt absoluut een zonnebril nodig, stel je voor strak blauwe lucht met een witte 12.000 km2 grote witte vlakte......
Aan het eind van de dag slapen we in een zout hotel, waarin zelfs de onderstellen van de bedden van blokken zout zijn gemaakt! Wel wat primitief, alleen een koude douche en we slapen met z{ñ drieen op een zaal.
De tweede dag vertrekken we om half acht en we staan al gauw weer stil, motorpech....gelukkig zijn er velen die kunnen helpen en het euvel wordt gauw verholpen. Dan gaan we naar de spoorlijn die naar Chili loopt, we zijn echt zowat al in Chili en komen langs meerdere lagunes in verschillende kleuren, waar ook flamingos wonen.
De derde dag vertrekken we om 5 uur!!!Het vriest wel 10 graden, we zitten dan ook heel hoog, op 4500m. We gaan eerst naar geisers, sommige spuiten de grond uit, mooi om te zien, maar het stinkt wel naar zwavel en als je in de stoom loopt voel je een fijne zure regen....
Daarna gaan we naar een warm waterbron, waar we kunnen baden......nou wij dus niet......het water is lekker warm, maar je moet er ook weer uit en kunt je alleen in de buitenlucht omkleden. Daarna komen we nog langs een groene lagune, waar arsenicum en zwavel in zitten....zo dood als een pier dus. We rijden nog langs het Salvador Dali rotsformatie en gaan dan naar de Chileense grens. Hier worden we gedropt, moeten we overstappen op een ander busje, die ons naar San Pedro de Atacama in Chili brengt.
oh ja tip voor LAF fietsers, als je ooit van Chili via San Pedro de Atacama Bolovia in rijdt, moet je je exit stempel in SPdA halen! En niet denken dat dat wel bij de grens kan, daar zitten alleen Bolivianen....en die sturen je rustig weer terug, nadat je net 45km heuvelop hebt gefietst.....het overkwam een Engelsman en die zagen we later ploeteren door het losse zand....dus geen entrance stempel zonder exit stempel, hebben we het in europa toch maar makkelijk!
Wij komem uiteindelijk in San Pedro de Atacama, een gezellige levendige stadje in Chili. We merken het gelijk...een stuk duurder, maar wel weer terrasjes en gezellige eettentjes.
We slapen in hotel Geiser del Tatio.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
