Cusco Machu Picchu

Cusco (3400m boven zeeniveau)
Op 11 oktober landen we śmorgens om 9 uur in Cusco. We verblijven in het Ninos Hotel. Dit hotel is opgezet om financiele middelen te genereren voor een projekt dat kinderen die thuis te weinig aandacht krijgen te helpen. Dit projekt is een initiatief van Jolanda van de Berg. We bezoeken in Cusco de Inca Zonne tempel. Een klein deel hiervanis nog intact. Het is heel bijzonder om te zien met welke precisie de stenen op elkaar passen. In alle muren, ramen en deuren is de karakteristieke hoek van 14 graden terug tezien. Ook bezoeken we de Cathedraal en het Monestry van de bisschop waar een schat aan kunstvoorwerpen te bewonderen is. De Cathedraal is gebouwd op de fundamenten van Inca tempel. Het is heel bijzonder is om te zien hoe de Inca en katholieke rituelen samen gaan in de dagelijkse beleving van het geloof. Het kindje Jezus heeft hier dan ook een peruaans gebreid mutsje op.
Waar we nog niks over hebben gechreven is de veiligheid hier. Tot nu toe hebben alle hotels en hostels een gesloten buitendeur. Dus altijd aanbellen en dan word je binnen gelaten, de ingang is 24 uur bemand. In Arequipa stond er 's avonds zelfs een bewaker voor de deur, die via zijn portofoon dan vroeg of iemand de deur wil openen. Maar wij hebben ons echter nog een moment onveilig op straat gevoeld.
Hierna gaan we twee dagen naar Machu Picchu. De eerste dag lopen we een deel van de Inca Trail met een stijging van van 600m in 5 km. Dit is af en toe best heftig. De bergen in de Andes zijn behoorlijk steil. We lopen Machu Picchu binnen via de Zonnepoort, een geweldige ervaring. De tweede dag verkennen we het complex onder begeleiding van een gids. De Inca trail hebben we prima doorstaan, zoals gezegd soms zwaar door vele treden met verschillende hoogte en ook in Machu Pichu is het goed uitkijken aar je loopt. Toch zijn er ook vele mensen die slecht ter been zijn die er met hulp rond proberen te lopen, erg zwaar. Ik, Henny presteer het, om in het dorp Aguas Callientes, waar we hebben overnacht en waar het treinstation is (die trein gaat echt midden door het dorp) bij het verlaten van de kerk een drempeltje over het hoofd te zien.........verzwik daarbij mijn linker voet en val op mijn rechter knie. ......tja.......nou draag ik mijn wandelschoenen, dus die voet zit stevig ingesnoerd. De volgende dag heb ik er wel last van, maar mijn knie is veel steviger dan anders en erg pijnlijk. Moe en enigszins gehavend stappen we weer op de trein naar station Poroy, richting Cusco. Onderweg vanuit de trein zien we heel hoog boven ons een condor vliegen. Op de foto nog net te herkennen. De trein zou er al 4 uur over doen vanwege de grote hoogte verchillen, maar hij doet er nu 6 uur over. De NS is er niks bij. Totale duisternis buiten de trein, maar door Garmin weten we een beetje waar we zitten. Er zitten 2 amerikanen tegenover ons, die de eerste 2 uur van de trein reis zowat buiten westen zijn, maar dan worden ze wakker, hebben we een leuk gesprek en blijken ze ook nog kaarten bij zich te hebben. We spelen harten jagen en wij leren hun klaverjassen (misschien wel een nieuwe rage in amerika)
De volgende dag (13 oktober) vertrekken we om smorgens 7 uur met de bus naar Puno. Voor ons is reizen per bus een nieuwe ervaring